Punit-punitin man ang aking pagkatao
Tatayo pa rin akong naka-taas noo
Kahit durugin pa ang aking mga buto
Kahit hambalusin pa ng pala ang ulo!
Luray-lurayin man ang aking mga laman
Buong-tapang akong haharap sa tanan
Kahit agawin pa ang dalawang paningin
Kahit putulin pa ang dila kong angkin.
Basag-basagin man ang aking mukha
Nakatunghay pa ring tititig sa madla
Kahit na kuko ay tanggaling isa-isa
Kahit na buhok ay lagas na lagas na.
Ibitin-bitin man ang buong katauhan
Mamamatay akong may paninindigan
Kahit na kuryentehin ang aking katawan
Tanging itutugon: “WALA AKONG ALAM!”
Tatayo pa rin akong naka-taas noo
Kahit durugin pa ang aking mga buto
Kahit hambalusin pa ng pala ang ulo!
Luray-lurayin man ang aking mga laman
Buong-tapang akong haharap sa tanan
Kahit agawin pa ang dalawang paningin
Kahit putulin pa ang dila kong angkin.
Basag-basagin man ang aking mukha
Nakatunghay pa ring tititig sa madla
Kahit na kuko ay tanggaling isa-isa
Kahit na buhok ay lagas na lagas na.
Ibitin-bitin man ang buong katauhan
Mamamatay akong may paninindigan
Kahit na kuryentehin ang aking katawan
Tanging itutugon: “WALA AKONG ALAM!”
___________________________________________